جنگ افزارهای بیولوژیک

تاریخچه جنگ افزارهای بیولوژیک به سال‌ها پیش باز می‌گردد، در طول سال‌های جنگ جهانی اول آلمان و در طول جنگ جهانی دوم ژاپن و نیروهای متفقین از این سلاح‌ها به منظور مقابله با دشمنان خود استفاده کرده بودند. میکروارگانیسم‌های استفاده شده بیشتر شامل باسیلوس آنتراسیس و عده‌ای از باکتری‌های روده‌ای (انتروباکتریاسه) نظیر گونه‌های جنس شیگلا بودند. در سال‌های اخیر، آیین‌های مذهبی مختلفی از این سلاح‌ها به منظور ایجاد رعب و وحشت عمومی و گسترده استفاده کرده‌اند. به طور کلی عوامل بیماریزا به 3 گروه A و B و C تقسیم می‌شوند که هر یک از میکروارگانیسم‌های متعلق به این گروه‌ها صفات و ویژگی‌های بیماریزایی خاصی را دارا می‌باشند. همچنین در سال‌های اخیر سلاح‌های بیولوژیک در کشورهایی نظیر عراق به شدت گسترش یافته‌اند. میکروارگانیسم‌های مورد مطالعه فراونی در بمب‌ها و موشک‌های فراوان تولید شده این کشور قرار داده شده بودند. میکروارگانیسم‌های به کار رفته بیشتر شامل باسیلوس آنتراسیس و آبله که به عنوان عوامل برجسته و مهم در مشکلات اصلی مطرح هستند. همچنین، سازمان بهداشت جهانی مقادیر تلفات محتمل ناشی از حملات سلاح‌های بیولوژیک فرضی راتخمین زده است، این در حالی است که در سال‌های اخیر تلاش‌های گسترده‌ای برای مقابله با اتفاقات محتمل از جمله عوامل بیولوژیک مسلح در بیوتروریسم صورت گرفته است.